raften in finland

Raften in Finland: door Nationaal Park Oulanka naar de Russische grens

Doodsbenauwd was ik van tevoren. En wat bleek dat onterecht te zijn! Achteraf bleek een hele dag raften in Finland te draaien om lekker buiten zijn, van de natuur genieten, lunchen bij een kampvuurtje en ‘s avonds rozig de sauna opzoeken. Maar laat ik bij het begin beginnen…

Commando’s voor het raften

Ik had dus nog nooit geraft en stond die ochtend bij ons startpunt bij Juuma met maar één doel: niet uit de boot vallen. Ik had me bij het zien van foto’s van raftende mensen namelijk altijd afgevraagd hoe je in zulk wild water zonder je vast te houden op de rand van zo’n boot kunt zitten zonder eruit te vallen. Dat raadsel werd snel opgelost. Op de bodem van de boot zaten grote lussen, waar ik mijn in kaplaarzen gehulde voeten in kon steken. Bovendien leerde ik van mijn gids Sami enkele commando’s om alles goed te laten verlopen:

  • All paddle: allemaal vooruit peddelen
  • Left brake: de rechterkant peddelt vooruit, de linkerkant achteruit
  • Right brake: het omgekeerde van left brake
  • Hold on: vasthouden en naar het midden van de boot leunen
Raften in Finland
Links Sami, rechts de andere gids Risto

Veiligheidsinstructies

Een beetje verontrustend vond ik wel dat we ook leerden wat we moesten doen als er iemand overboord zou vallen. Die kans was weliswaar heel klein, maar voor alle veiligheid moesten alle deelnemers wel het een en ander weten. Dat het water zo vroeg in de zomer nog maar een graad of 2 was bijvoorbeeld, wat betekende dat je na 2 of 3 minuten al moeite zou hebben met bewegen. Hoe je iemand weer de boot in hengelt door een roeispaan achter zijn of haar zwemvest te haken. Dat je, als je buiten de boot van een stroomversnelling drijft, op je rug moet liggen met je armen voor je borst en je voeten vooruit. En als klap op de vuurpijl: dat je, mocht je vlak voor de waterval in het water vallen, wel even de lijn moest pakken die speciaal daarvoor over het water gespannen was. Slik! Ik zag mezelf dat allemaal nooit doen. Maar intussen kondigde watergeklater de eerste stroomversnelling al aan. Op hoop van zegen dan maar!

Drie stroomversnellingen

Een dag eerder had ik tijdens een wandeling in Nationaal Park Oulanka een stroomversnelling gezien die ik behoorlijk heftig vond. Klasse 5 scheen die te zijn – niet dat die klassen me toen al iets zeiden. Nu kreeg ik iets meer inzicht en ik werd er nog steeds niet geruster op.

De eerste stroomversnelling waar we overheen zouden gaan, was Niskakoski – een klasse 2. Daarna was het de beurt aan de Myllykoski van klasse 3. De derde stroomversnelling die we gingen nemen, was Aallokkokoski. Die was klasse 4 – maar één minder dan de bulderende stroomversnelling die ik tijdens het wandelen had gezien! Aallolokoski is dan ook de ‘zwaarste’ stroomversnelling waar je in Finland overheen kunt raften.

Hierna zou er nog een waterval komen van klasse 6: de Jyrävä. Daar konden we niet raftend overheen: onder aan de waterval heeft het water een kuil van wel 40 meter diep uitgesleten. Met al dat water dan voortdurend naar beneden stort, wordt het wel heel lastig om weer boven water te komen als je daarin terechtkomt.

Niskakoski

Goed, tot zover de bemoedigende woorden. Daar gingen we. Soepeltjes gleden we over de Niskakoski heen. Ik kreeg al wat meer moed. Dit kon ik wel. Sterker nog: ik vond het leuk! Oké, er kwam een flinke plens water de boot in, maar daarvoor had ik dat regenpak, die kaplaarzen en die helm gekregen. Het water deerde me niet – ik zat nog steeds in de boot!

Myllykoski en Aallokkokoski

Bij de Myllykoski legden we even aan om de stroomversnelling eerst vanaf het land te bekijken. Dit punt bleek ook aan de Kleine Berenroute te liggen. Dat is een populaire wandelroute en er werd dan ook volop gewandeld over de goed aangelegde en gemarkeerde paden. Opvallend zijn de vele houten trappen en hangbruggen langs en over de rivier. Ik kreeg helemaal zin om hier eens wat langer te komen wandelen.

Natuurlijk was er ook een kampvuurplaats, waar alweer druk worstjes werden gegrild. De zon scheen volop en ik voelde me al wat ontspannener: het was weer een heerlijke dag in Finland. Toch voelde ik ook nog spanning: hoe erg zouden de klasse 3 en 4 worden?

Raften in Finland

Niet erg dus! Onder de deskundige leiding van Sami gingen we met vlag en wimpel over de Myllykoski en Aallokkokoski. Ik vond het gewoon jammer dat we het ruige gedeelte alweer achter de rug hadden. Nu viel de spanning helemaal van me af en als ik een volgende keer de mogelijkheid krijg om te raften, zal ik daar zeker gebruik van maken.

Raften in Finland
Rendier langs een rustiger deel van de rivier

Jyrävä-waterval en lunch bij het kampvuur

Bij de Jyrävä-waterval legden we weer aan. Ik mocht op mijn kaplaarzen een stukje wandelen en klimmen.

Raften in Finland

Intussen duwde Sami de lege boot van de waterval zodat Risto hem beneden weer naar de kant kon halen.

Raften in Finland

Na nog een klein stukje varen was het tijd voor de lunch. Binnen de kortste keren hadden Risto en Sami een vuurtje gestookt, thee en koffie gemaakt met een zwartgeblakerde ketel en worstjes op de grill gelegd. Ik legde mijn regenpak te drogen op wat struiken in de zon. Wat daaronder nat was geworden, droogde al snel bij het kampvuur. Na het eten ging ik met mijn rug tegen een boom in de zon zitten. Heerlijk! Dit was echt zo’n plek waar de tijd stil lijkt te staan, al is het alleen maar omdat je er wel voor altijd zou willen blijven.

Raften in Finland

Totaal relaxt stapte ik weer in voor het vervolg van de rafttocht. Dat ging over vrij vlak en rustig kabbelend water van de Kitkajoki door het mooiste deel van Nationaal Parl Oulanka. Meestal kon Sami de boot wel alleen aan, zodat ik in alle rust kon rondkijken en genieten. Af en toe klonk er nog even een commando voor een paar slagen peddelen. Maar over het algemeen was het rustig. Dit stuk na de Jyrävä-waterval is dan ook prima geschikt om met kinderen vanaf 5 jaar te doen. (Toen ik het volgende jaar ging raften voor gezinnen met Ruka Safaris, deden we een andere route. Lees hier onze ervaring met raften met kinderen.)

Raften in Finland

Vlak bij de Russische grens

Toch was er nog één ding dat een beetje spannend voelde: we kwamen steeds dichter bij de Russische grens. Op een soort T-splitsing kwam de Kitkajoki uit in de Oulankajoki. Toen we daar rechtsaf gingen, waren we vlak bij de strook niemandsland tussen Finland en Rusland, waar niemand mag komen.

russische grens

Al snel zouden we aanleggen en terugrijden. Sami wist me namelijk te verzekeren dat je, als je toch aan de andere kant van de slagboom gaat wandelen of varen, heel snel wordt opgepikt door de Russen – en niet voor de gezelligheid.

Opeens kwam ons een klein bootje tegemoet met twee Finse grenswachten. Even vroeg ik me af of we iets verkeerd hadden gedaan, maar Sami en Risto maakten (zoals met alle Finnen die we tegenkwamen) gemoedelijk een praatje. Opeens hoorde ik meerdere keren het woord sauna vallen. Wat bleek: de grenswachten nodigden ons uit om in hun basiskamp gebruik te komen maken van de rooksauna! Voor de zoveelste keer verbaasde ik me over de ongelofelijke vriendelijkheid van de Finnen – onderling en tegenover toeristen. Dat is zeker een van de redenen dat ik mijn hart dit jaar heb verloren aan Finland.

raften in finland

Op naar de sauna

De rooksauna van de grenswachten werd het trouwens niet, want ik had al een afspraak bij een andere sauna. Sauna hoorde er namelijk echt elke dag bij tijdens mijn reis naar Finland in de zomer en dat is voor mij nog een reden om gek te zijn op dit land. In een andere blogpost lees je meer over de saunacultuur in Finland.

Ook naar Fins Lapland in de zomer?

Dat kan, en makkelijker dan je misschien denkt. Zelf reisde ik met Voigt Travel naar zomers Noord-Finland. Via Voigt Travel kun je in de zomer namelijk een aantal weken rechtstreeks van Amsterdam naar Rovaniemi in Noord-Finland vliegen. Voigt kan verder accommodaties en activiteiten (zoals die van Ruka Safaris) voor je regelen, maar ook een huurauto of camper om meer plekken in Noord-Finland te verkennen. Je kunt er ook voor kiezen om via Noord-Zweden naar de Noordkaap te rijden, of naar Noord-Noorwegen en bijvoorbeeld vanuit Tromsø weer terug te vliegen. Op de website van Voigt Travel vind je alle mogelijkheden.

Had je mijn video over Noord-Finland al gezien?

Ga jij ook in de zomer naar Rovaniemi en/of Ruka? Dan vind je het misschien handig om alle tips bij elkaar te hebben in dit Stralend Finland Magazine.

Ik werd uitgenodigd om Fins Lapland te bezoeken voor Stralend Finland.

Deze pagina kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.

Sandra van Bijsterveld
Sandra van Bijsterveld

Leuk dat je er bent! Mijn naam is Sandra van Bijsterveld. In 2013 begon ik met bloggen en inmiddels doe ik dat fulltime. Op Stralend Finland deel ik mijn persoonlijke ervaringen en tips voor een vakantie in Finland met je. Op andere websites blog ik over onze vakanties in Denemarken, Noorwegen en Zweden, en over Scandinavische lifestyle.

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ik ga akkoord met het privacybeleid.