Syöte ligt aan de zuidgrens van Fins Lapland. De naam Syöte betekent ‘heilige plaats’: er zijn hier meerdere plekken in de natuur die de Sami als heilig beschouwen, zoals een hoge rots die als kerk gebruikt wordt en waar ook huwelijksplechtigheden plaatsvinden. Bij Syöte liggen twee bergen: Iso-Syöte (‘grote heilige plaats’) en Pikku-Syöte (‘kleine heilige plaats’). Iso-Syöte is de zuidelijkste tunturi/fjäll/fjell (een soort berg, maar dan vrij plat) van Finland. Ik was er in januari om wat meer te komen over deze Finse wintersportbestemming en deel hieronder graag mijn ervaringen en tips met je.
- Bekijk hier mijn top 10 mooiste plekken in Finland
- Hier vind je tips over wat je kunt doen in Finland en hier reisgidsen voor Finland
- Kijk hier voor adresjes om te overnachten in Finland
- Lees hier over de mogelijke routes naar Finland
- Hier verzamel ik mooie reizen naar Finland van verschillende reisorganisaties en hier actuele kortingen en gratis extra’s
Skiën en langlaufen in Iso-Syöte
Wat meteen opviel toen ik aankwam bij Iso-Syöte, waren de brede pistes. En wat was het heerlijk rustig! En dan te bedenken dat ik er in een weekend was, en dat Finnen er graag komen. Iso-Syöte staat onder andere bekend als een prettige plek om te gaan skiën met kinderen. Wat ook bijdraagt aan de populariteit van Iso-Syöte, is dat het vrij makkelijk bereikbaar is: vanuit de stad Oulu is het bijvoorbeeld zo’n twee uur rijden. Hier vind je alle informatie over skigebied Iso-Syöte.
Voor een goed uitzicht op dit skigebied is een bezoekje aan Hotel Iso-Syöte een aanrader. Daar kun je vanaf het balkon heel ver kijken (afhankelijk van het weer natuurlijk). Je kijkt dan ook uit op de skihellingen van Pikku-Syöte, waar je verderop meer over leest.
Maar Iso-Syöte staat niet alleen bekend om het skiën, maar zeker ook om het langlaufen. Er liggen hier heel veel loipes en een klein deel daarvan ging ik zelf ook verkennen.
Ik was best tevreden met hoe het ging! Maar ik moet toegeven dat het stuk ook bijna helemaal vlak was. Een klein heuveltje af lukt me ook nog wel, maar met heuveltje op heb ik nog steeds wel wat moeite – ook al gaat het langzaam beter. Gewoon blijven oefenen!
Bekijk ook mijn video over Oulu en Syöte in de winter – deze vind je hier op YouTube, waar je je ook kunt abonneren als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe video’s over Finland.
Parelmoerwolken aan de lucht
Terwijl ik aan het langlaufen was, verscheen er een bijzonder fenomeen aan de lucht: parelmoerwolken. Daarover lees je meer in deze blogpost over hoe parelmoerwolken ontstaan.
De sprookjesachtige kleuren aan de hemel maakten dit ochtendje langlaufen in Iso-Syöte nog mooier.
Van flink bewegen in de buitenlucht krijg je trek, dus na een tijdje stapte ik van de latten af en nam plaats in pisterestaurant Romekievari voor een rendierburger.
Huskysafari in Syöte
Vlak bij Iso-Syöte ligt huskyfarm Syötteen Eräpalvelut. Daar wachtte mijn volgende avontuur al op me. Ik werd hartelijk ontvangen door ‘husky-mamma’ Jonna. “Ik heb geen 96 honden,” zo vertelt ze, “ik ben van deze 96 honden. En namens de honden bedank ik jullie dat jullie vandaag met ze op pad willen.”
Jonna vertelt ook met welke honden ik vandaag op pad ga: “Dicht bij de slee staan de sterkste honden. Dat zijn meestal mannetjes.” In mijn geval zijn Oikku en Aura de krachtpatsers. In het midden van het span loopt Musti, die vooral voor de snelheid zorgt. En helemaal vooraan lopen de honden die de beste leiders zijn. Dat zijn vaak vrouwtjes en bij mijn slee zijn het Ohto en Aave.
Terwijl we wachten tot we kunnen vertrekken, lijken Oikku en Aura wat onenigheid te hebben. De grotere hond gromt en laat een bek vol tanden zien, terwijl de kleinere hond op de grond gaat liggen en de poten afwerend uitstrekt. Jonna vertelt: “Als mannetjes ruziën, kun je ze meestal vrij makkelijk uit elkaar halen met een kalme, maar resolute stemverheffing. Maar als vrouwtjes eenmaal vechten, dan is dat een stuk lastiger.“ Gelukkig gaat de onenigheid niet verder dan een beetje machtsvertoon en al gauw zijn we onderweg.
Het is een uur of drie ’s middags en de zon is alweer achter de horizon gezakt. Maar er is nog genoeg daglicht. Sterker nog: ik vind het licht voor zonsopkomst en na zonsondergang eigenlijk het allermooist! Laat je dus niet ontmoedigen door de tijdstippen waarop de zon op en onder gaat in Fins Lapland. De dagen zijn langer dan je denkt, merk ik elke keer.
Halverwege de rit wissel ik om met degene die op de heenweg aan het ‘stuur’ stond. Ik vind het best spannend, maar krijg er steeds meer gevoel voor. Een beetje meeleunen in de bochten, meesteppen als we heuvelop gaan en de honden omkijken om te laten zien dat ze wel wat hulp kunnen gebruiken, en remmen als we heuvelaf gaan en de slee te dicht bij de honden komt… Dankzij de instructies die we voor de huskysafari kregen, gaat het allemaal prima.
Kennismaking met de honden
Voor onze rit met de hondenslee dachten de honden maar één ding: ze wilden rennen! Maar na onze huskysafari waren ze rustig en was er alle tijd om ze wat beter te bekijken en zelfs te aaien, want dat leken ze echt fijn te vinden.
Als afsluiting van deze rit met de huskyslee waren we welkom in de blokhut om onze handen te wassen en een kopje koffie of thee met iets lekker te pakken. Maar lang waren we niet binnen, want buiten stalen de parelmoerwolken nog steeds de show.
Hotel Pikku-Syöte
Tegen de tijd dat het echt donker wordt, ben ik al in mijn hotel. Ik slaap in Hotel Pikku-Syöte, een plek waar veel Finnen nostalgische herinneringen aan hebben. Tot voor kort was dit namelijk een jeugdherberg en veel Finnen die hier vroeger met hun school of sportvereniging kwamen, komen er later graag terug met hun kinderen. Nu is het hotel in handen van Jemina en Jerre, twee architecten die het nieuw leven inblazen, nadat het voortbestaan van deze plek door bezuinigingen op het spel was komen te staan. De plaatselijke bevolking is daar erg blij mee, want voor hen en veel Finnen die hier wel eens zijn geweest is het eigenlijk ondenkbaar dat deze mooie plek zou moeten sluiten.
Jemina en Jerre zijn druk bezig om hun stempel te drukken op deze (voor niet-Finnen) verborgen parel. Om te beginnen hebben ze de lobby en het restaurant ingericht met Finse designmeubelen.
En de keuken van Hotel Pikku-Syöte… Dat alleen is al een reden om hier te komen verblijven! Het begon al met de heerlijke mocktail die ik bij het haardvuur dronk (er zijn natuurlijk ook cocktails met alcohol, en ook de wijnkaart schijnt erg goed te zijn). En het diner dat volgde… Ik heb zelden zoiets lekker geproefd. En dat ook nog eens op Iittala-servies ;).
De kamers van hotel Pikku-Syöte waren (in ieder geval op dit moment nog) wat eenvoudiger dan in andere hotels. Er was bijvoorbeeld geen gelegenheid om koffie of thee te zetten op de kamer, en er waren geen badjas en slippers. Wel heeft het hotel een sauna waarvan je gebruik kunt maken. En de keuken, het design en het authentieke gevoel van deze plek wegen wat mij betreft ruimschoots op tegen de wat eenvoudigere kamer. Ik ben alvast heel benieuwd wat Jemina en Jerre de komende jaren met de kamers gaan doen. Kijkend naar de lobby en het restaurant heb ik er alle vertrouwen in dat het hier alleen maar mooier gaat worden.
Wil je je verblijf in Pikku-Syöte toch nog aanvullen met een verblijf in een luxe kamer, dan zijn de Syöte Igloos op loopafstand van Hotel Pikku-Syöte misschien een mooie aanvulling voor één nacht.
Sneeuwschoenwandelen in Pikku-Syöte
De volgende dag was het totaal ander weer. De blauwe lucht met laagstaande zon en parelmoerwolken had plaats gemaakt voor wolken vol met sneeuw. Dat kwam goed uit, want ik ging een sneeuwschoenwandeling maken. Dat kan direct vanuit Hotel Pikku Syöte, want de wandel- en sneeuwscooterroutes lopen daar vlak langs.
Met een klein groepje liepen we achter onze gids aan het bos in. Onderweg begon het steeds harder te sneeuwen. Dat betekende wel dat van het uitzicht op het hoogste punt van Pikku-Syöte weinig te zien was. Toch vond ik het een prachtige wandeling. Onze gids vertelde onderweg over de omgeving en liet ons wat mindfulness-oefeningen doen om nog meer te genieten van de stilte en de helende kracht van de natuur. Hoewel ik veel mooie dingen meemaakte tijdens deze trip, was deze excursie denk ik toch wel hét genietmomentje voor mij.
Het was trouwens maar goed dat het sneeuwde, want normaal gesproken staat Syöte bekend om de zwaar besneeuwde bomen die je hier vaak ziet. Eén boom kan wel 2000 kilo aan sneeuw vasthouden. Je ziet ze dan ook vaak gebogen staan, soms zelfs zo ver dat de top van de boom de grond raakt. Toen ik in Syöte was, had het net gestormd en was alle sneeuw uit de bomen gewaard. Hoogste tijd voor een nieuwe laag dus.
Net toen mijn kleren wel erg nat begonnen te worden door de sneeuw, zag ik tussen de bomen door een hut (ofwel kota) staan. Daar gingen we eens lekker opwarmen en -drogen bij het vuur.
Boven het vuur stond al een grote pan zalmsoep te pruttelen. Voor bij de koffie bakten we onze eigen zoete broodjes boven het vuur, die nog lekkerder smaakten met een beetje cloudberry-jam. Ik had hier wel uren willen blijven zitten! Maar helaas was het voor mij na de koffie tijd om terug te rijden naar Oulu en vanaf daar weer naar Nederland te vliegen (via Helsinki).
Zijn er rendieren in Syöte?
Net als de dik besneeuwde bomen heb ik deze keer ook geen rendieren gezien in Syöte. Maar die lopen hier zeker wel rond! Als je hier wat langer bent, kom je ze vast tegen.
Kun je het noorderlicht zien in Syöte?
Jazeker! De nacht dat ik verbleef in Hotel Pikku-Syöte, zagen enkele andere gasten het noorderlicht. Jammer genoeg lag ik toen zelf – gevloerd door alle buitenactiviteiten – diep te slapen. Later die nacht ben ik nog wel naar buiten gegaan, maar ik had geen geluk. Maar je kunt dus zeker het noorderlicht zien in Syöte!
Hoera! Mijn reisgids met al onze tips voor Zuid-Finland is nu verkrijgbaar. Binnenkort komt ook mijn reisgids over Fins Lapland uit.
Ik werd uitgenodigd om Syöte te bezoeken om erover te schrijven op Stralend Finland.
Deze pagina kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.
